محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۳۹۶: چون من به در هجر ز بیداد تو رفتم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون من به در هجر ز بیداد تو رفتم چندان نگهم داشت که از یاد تو رفتم چون فاختهٔ سنگ ستم خرده ازین باغ دل در گرو جلوهٔ شمشاد تو رفتم بشتاب ز دنبال که با زخم غریبی از صید گه غمزهٔ صیاد تو رفتم برکس مکن اطلاق هلاکم که ز دنیا از سعی اجل هم نه به امداد تو رفتم پوشیده کفن سوی مکافات گه حشر تا زین ستم آباد به بیداد تو رفتم خسرو ز جهان می شد و آهسته به شیرین می گفت که من در سر فرهاد تو رفتم نالان به درش محتشم از بس که نشستی من منفعل از ناله و فریاد تو رفتم محتشم کاشانی