محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۳۹۲: لب پر سوال بر سر راهی نشستهام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
لب پر سوال بر سر راهی نشسته ام سائل نیم به وعده ماهی نشسته ام زان شمع بس که داشته ام دوش اضطراب گاهی چو شعلهٔ خاسته گاهی نشسته ام گل می دمد ز دامن و چشمم که روز و شب با دستهٔ گلی چو گیاهی نشسته ام صیادوار ز آهوی دیر التفات او پیوسته در کمین نگاهی نشسته ام دل ساخت سینه را سیه از دود خود ببین در پهلوی چه خانهٔ سیاهی نشسته ام روز فریب بین که گذشت است محتشم سالی که من به وعده ماهی نشسته ام محتشم کاشانی