محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۳۴۰: ز خانه تاخت برون کرده ساغری دو سه نوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز خانه تاخت برون کرده ساغری دو سه نوش لب از شراب در آتش گل از عرق در جوش خمار رفته ز سر تازه نشاء از می تلخ اثر ز تلخی می در لبان شهدفروش چو شاخ گل شده کج در میان خانه زین اتاغه از سر دستار میل سر دوش ز رخش راندنش از ناز در نشیب و فراز زمین ز شوق به افغان و آسمان به خروش نموده دوش بدوش ابروان خم به خمش به زور غمزهٔ کمان ها کشیده تا سردوش سرشک کرده هم آغوش کامکاران را قبای ترک که تنگش کشیده در آغوش لباس بزم به برآمد آن چنان که مگر رود جریده زند برهزار جوشن پوش ز حالت مژه آن عقل مات مانده که چون یکی شراب خورد دیگری رود از هوش ستاده محتشم از دور بهر عرض نیاز لب از اشاره به جنبش زبان عرض خموش محتشم کاشانی