محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۲۳۳: رندان که نقد جان به می ناب میدهند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رندان که نقد جان به می ناب می دهند باغ حیات را به قدح آب می دهند عشق تو بسته خوابم و چشمانت از فریب دل را نوید وصل تو در خواب می دهند بازی دهندگان وصال محال تو ما را نشان به گوهر نایاب می دهند فیضی که آتشین دم عیسی به مرده داد در دیر ساقیان به می ناب می دهند داری دوزخ که روز و شب از حسن بی زوال پرتو به مهر و نور به مهتاب می دهند من دل ز تودهٔ ته گلخن نمی کنم جایم اگر به بستر سنجاب می دهند مهر آزماست زهر وفا محتشم از آن شیرین لبان مدام با حباب می دهند محتشم کاشانی