محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۲۳۱: آسودگان چو نشئه درد آرزو کنند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آسودگان چو نشئه درد آرزو کنند آیند و خاک کشتهٔ تیغ تو بو کنند یک دم اگر ستم نکنی میرم از الم بیچاره آن کسان که به لطف تو خو کنند ای دل رسی چه بر در بیت الحرام وصل کاری مکن که بر رخ ما در فرو کنند کو صبر با دو چشم نظر باز خویش را تگزارم از حسد که نگاهی درو کنند ساقی مزن به زهد فروشان صلای می زین قوم بدنماست که کاری نکو کنند از روی زاهدان نرود گرد تیرگی صد بار اگر به چشمه کوثر وضو کنند پویندگان خلد برین را خبر کنید تا همچو محتشم به خرابات رو کنند محتشم کاشانی