محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۲۱۳: بهترین طاقی که زیر طاق گردون بستهاند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بهترین طاقی که زیر طاق گردون بسته اند بر فراز منظر آن چشم میگون بسته اند حیرتی دارم که بنایان شیرین کار صنع بیستون طاق دو ابروی تو را چون بسته اند از ازل تا حال گوئی نخل بندان قدت کرده اند انگیز تا این نخل موزون بسته اند جذبهٔ دل برده شیرین را به کوه بیستون مردم ظاهر نگر تهمت به گلگون بسته اند از سگان لیلیم حیران که در اطراف حی با وجود آشنائی راه مجنون بسته اند مژده مجنون را که امشب محرمان بر راحله محمل لیلی به قصد سیر هامون بسته اند کرده اند از وعدهٔ وصل آن دو لعل دلگشا پرنمک در کار تا از زخم ما خون بسته اند زیر این خون بسته مژگان مردم چشم ترم از خس و خاشاک پل بر روی جیحون بسته اند حاجیان خلوت دل با خیال او مرا دردرون جا داده اند و در ز بیرون بسته اند ترک خدمت چو نتوان کین بنده پرور خسروان پای ما درپایهٔ چتر همایون بسته اند تا ز محرومی به خوابش هم نبینم محتشم خواب بر چشمم دو چشم او به افسون بسته اند محتشم کاشانی