محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۲۱۲: ای گل به کس این خوبی بسیار نمیماند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای گل به کس این خوبی بسیار نمی ماند دایم گل رعنایی بر بار نمی ماند مگذار که نا اهلان چینند گل رویت کز نار چو گل چینند جز خار نمی ماند می گرچه کمست امشب گر یار شود ساقی از مجلسیان یک تن هوشیار نمی ماند که مه به تو می ماند خوئی که کنون داری فرداست که در کویت دیار نمی ماند ای دم به دم از چشمت آثار ستم پیدا تا می نگری از ما آثار نمی ماند بیمار تو را هر بار در تن نفسی می ماند پاس نفسش میدار کاین یار نمی ماند چون محتشم از وصفت خاموش نمی مانم تا تیغ زبان من از کار نمی ماند محتشم کاشانی