محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۱۹۴: چو گریم بی تو اشگم از بن مژگان فرو ریزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو گریم بی تو اشگم از بن مژگان فرو ریزد که چون خیزم ز جا سیلابم از دامان فرو ریزد پذیرد طرح کاخ عشرتم دوران مگر روزی کز آهم این نیلوفری ایوان فرو ریزد نیامد آن سوار کج کله در مجلس رندان که مغز استخوانم در تب هجران فرو ریزد به سرعت بگذرد هر تیرش آخر از دل گرمم ازو چون قطره آب آهنین پیکان فرو ریزد به نخلی بسته ام دل کز هوائی گر کند جنبش به جای میوه از هر شاخ وی صد جان فرو ریزد خموشی محتشم اما سخن سر می زند کلکت به آن گرمی که آتش از دل ثعبان فرو ریزد محتشم کاشانی