محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۱۷۸: شبی که بر دلم آن ماه پاره میگذرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شبی که بر دلم آن ماه پاره می گذرد مرا شرارهٔ آه از ستاره می گذرد خراش دل ز سبک دستی کرشمهٔ او به نیم چشم زدن از شماره می گذرد دلم بر آتش غیرت کباب می گردد چو تیرش از جگرپاره پاره می گذرد ز رخش صبر و شکیبائی آن گزیده سوار پیاده می کندم چون سواره می گذرد مشو به سنگدلیهای خویشتن مغرور که تیر آه من از سنگ خاره می گذرد تو ای طبیب ازین گرمتر گذر قدری بر آن مریض که کارش ز چاره می گذرد به صد فسون بتان محتشم ز دین نگذشت ولی اگر تو کنی یک اشاره می گذرد محتشم کاشانی