محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۱۴۸: درختان تا شوند از باد گاهی راست گاهی کج
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
درختان تا شوند از باد گاهی راست گاهی کج قد خلق از سجودت باد گاهی راست گاهی کج ز بس حسرت که دارد بر تواضع کردن شیرین کشد نقش مرا فرهاد گاهی راست گاهی کج زند پر مرغ روحم چون شود از باد جولانش اطاقه بر سر شمشاد گاهی راست گاهی کج نزاکت بین که سروش می شود مانند شاخ گل به نازک جنبشی از باد گاهی راست گاهی کج بلا زه بر کمان بندد چو در رقص آن سهی بالا کند رعنا روی بنیاد گاهی راست گاهی کج کمان بر من کشید و دل نواز مدعی هم شد که تیرش بر نشان افتاد گاهی راست گاهی کج به فکر قد و زلفش محتشم دیوانه شد امشب خیالش بس که رو می داد گاهی راست گاهی کج محتشم کاشانی