محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۱۰۶: رفته مهر از شکرت در شکرستان تو کیست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رفته مهر از شکرت در شکرستان تو کیست ما زدوریم مگس ران مگس خوان تو کیست من ز سودای تو دیوانهٔ صحرا گردم بندی سلسلهٔ زلف پریشان تو کیست نغمهٔ سنج تیرت منم از یک سر تیر سینه آماج کن ناوک پران تو کیست من خود از زخم غمت می شکفانم گل داغ به سر شک آبده خنجر مژگان تو کیست دامن آلاست ز اشک من مجنون درو دشت اشک پالای خود از گوشهٔ دامان تو کیست محتشم را نده بزمت شده از نادانی همدم انجمن آرای سخندان تو کیست محتشم کاشانی