محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۹۴: حسن که تابان ز سراپای توست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
حسن که تابان ز سراپای توست جوهرش از گوهر یکتای توست ناز که غارتگر ملک دل است مملکت آشوب ز بالای توست غمزه که غارتگر ملک دل است مملکت آشوب ز بالای توست غمزه که جادوگر مردم رباست سرمه کش نرگس شهلای توست جلوه که نخلی است ز بستان حسن دست نشان قد رعنای توست عشوه که موجی ز محیط صفاست غرق فنون از حرکتهای توست فتنه که او سلسله بند بلاست بندی گیسوی سمن سای توست سحر کزو پنجه دستان قویست شانه کش زلف چلیپای توست نطق که شمع لگن زندگی است زنده به لعل سخن آرای توست محتشم خسته که مشت خس است موج خور بحر تمنای توست محتشم کاشانی