محتشم کاشانی
غزل ها
غزل شماره ۶۱: باز این چه زلف از طرف رخ نمودن است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باز این چه زلف از طرف رخ نمودن است باز این چه مشگ بر ورق لاله سودن است باز این چه نصب کردن خالست برعذار باز این چه داغ بر دل عاشق فزودن است دل بردن چنین ز اسیران ساده دل گوهر به حیله از کف طفلان ربودن است در ابتدای وصل به هجرم اسیر ساخت وصلی چنین بهشت به کافر نمودن است روشن ترین غرور و دلیل تکبرش آن دیر دیر لب به تکلم گشودن است سر ازل ز پیر مغان گوش کن که آن بهتر ز حکمت از لب لقمان شنودن است در عشق حالتی بتر از مرگ محتشم دور از وصال دلبر خود زنده بودنست محتشم کاشانی