محتشم کاشانی
غزل ها از رسالهٔ جلالیه
شماره ۲: دلگران از هستیم مپسند دلدار مرا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای فلک خوش کن به مرگ من دل یار مرا دلگران از هستیم مپسند دلدار مرا ای اجل چون گشته ام بار دل آن نازنین جان ز من بستان و بردار از دلش بار مرا ای زمانه این زمان کز من دلش دارد غبار گرد صحرای عدم گردان تن زار مرا ای طبیب دهر چون تلخ است از من مشربش شربت از زهر اجل ده جان بیمار مرا ای سپهر اکنون که جز در خواب کم می بینمش منت از خواب عدم به چشم بیدار مرا ای زمین چون او نمی خواهد که دیگر بیندم از برون جا در درون ده جسم افکار مرا محتشم دلدار اگر فرمان به قتل من دهد بر سر میدان عبرت نصب کن دار مرا محتشم کاشانی