محتشم کاشانی
غزل ها از رسالهٔ جلالیه
شماره ۱: رو که تا دم زدهام سوختهام پاک تو را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من و دیدن رقیبان هوسناک تو را رو که تا دم زده ام سوخته ام پاک تو را من که از دست تو صد تیغ به دل خواهم زد به که بیرون فکنم از دل صد چاک تو را تا به غایت من گمراه نمیدانستنم اینقدر کم حذر و خود سر و بی باک تو را ترک چشمت که دم از شیر شکاری میزد این چه سر بود که بربست به فتراک تو را قلب ما صاف کن ای شعلهٔ اکسیر اثر چه شود نقد به جز دود ز خاشاک تو را هیچت ای چشم سیه روی ازو سیری نیست در تو گور مگر سیر کند خاک تو را محتشم آنچه تو دیدی و تو فهمیدی از او کور بهتر پر ازین دیده ادراک تو را کلامم می کشد ناگه به جائی که آرد بر سر نطقم بلائی محتشم کاشانی