جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۵۴: درد دل ما را ز کرم باز دوا کن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
درد دل ما را ز کرم باز دوا کن کامی ز لب لعل خودم زود روا کن تا چند دهی وعده چو ابروی خودم کج چون قامت خود راست شبی وعده وفا کن من مهر تو ورزم تو خوری خون دل من زنهار که این خوی بد از دست رها کن ما سر چو به پای تو نهادیم نگارا یک لحظه خدا را ز کرم روی به ما کن زین بیش مکن ریش دل خسته ی ما را بازآی ازین راه بتا ترک جفا کن تو ترک خطایی بچه ای وز تو عجب نیست ای دوست خطایی تو که گفتت که خطا کن مرغ دل مجروح جهان صید تو گشتست یک روز تو هم سوی من خسته هوا کن جهان ملک خاتون