جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۱۱۳۷: دلم بگرفت از تنها نشستن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم بگرفت از تنها نشستن دمادم رخ به خون دیده شستن روا داری تو مرغ جان ما را به زاری بال و پر درهم شکستن طریق عهد با یاران یکدل ببستن باز بی جرمی گسستن نهادن بر ره زاغان گل وصل دل بلبل به خار هجر خستن نیارد جز پریشانی و سودا دل اندر زلف و خال یار بستن ز شادی سر به گردون برفرازم اگر دستم دهد زین غصّه رستن جهان شد بر بلای عشق خرسند که مشکل باشد از بند تو جستن جهان ملک خاتون