جهان ملک خاتون
غزل ها
شمارهٔ ۷۶۸: ای دل پر درد بر امّید درمان غم مخور
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای دل پر درد بر امّید درمان غم مخور در رسد تشریف روز وصل جانان غم مخور ای دل آشفته در هجران آن آرام جان در جهان سرگشته شو از بهر سامان غم مخور گر شکیبا نیستی ای دیده از دیدار یار گر بدوزد هر زمان چشمت به پیکان غم مخور چون نئی واقف بر اسرار ضمیر روزگار عاقبت خواهد گذشت این جور دوران غم مخور بلبلا در هجر روی گل مشو یک دم خموش شور در باغ افکن و از باغبانان غم مخور هر که ما را دور کرد از صحبت آن گلعذار هم شود رو زی اسیر خار هجران غم مخور ای دل ار گشتی اسیر خار هجران باک نیست ناگهان روزی درآید گل به بستان غم مخور نوعروس خوشدلی در پرده ی اندوه هجر بیش از این از ما ندارد روی پنهان غم مخور از شب هجران برآید عاقبت صبح وصال سر ز مشرق بر کند خورشید تابان غم مخور چون سکندر چند گردی در طلب گرد جهان خضر چون خواهد چشیدن آب حیوان غم مخور جهان ملک خاتون