حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ١٤٤: بوئى ز گلستان تو ما چون بشنيديم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بوئى ز گلستان تو ما چون بشنيديم از خود برميديم و بدانسوى دويديم از بال و پر خويش چو کرديم تبرا با بال و پر عشق در آن راه پريديم عمرى چو در آن باديه سرگشته بگشتيم آخر بحريم حرم وصل رسيديم اى واى که چون حلقه بر آن در بنشستيم وز صدر سرا بانگ درآئى نشنيديم چون بار ندادند و درى هم نگشادند فرياد و فغان از دل آشفته کشيديم گفتند حسين از چه فغان است و خروش ست ما خلوت خاص از پى هرکس نگزيديم حسین خوارزمی