حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ١٤٣: منم که با تو زمانى وصال مى بينم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منم که با تو زمانى وصال مى بينم بجاى وصل همانا خيال مى بينم براستان که بهشتم بهشت را تا من بر آستان تو خود را مجال مى بينم توئى بلطف درآميخته بمن يا من ميان جان و بدن اتصال مى بينم تو هر جفا که کنى در وصال خورسندم که در فراق صبورى محال مى بينم سزاى افسر شاهى دنيى و عقبى ست سرى که در قدمت پايمال مى بينم مگر بشان تو نازل شده ست آيت حسن که در تو غايت حسن و جمال مى بينم اگر چه بلبل باغ معانيم خود را بوصف لاله روى تو لال مى بينم ببحر عشق فرو رو حسين و حال طلب که غير عشق همه قيل و قال مى بينم حسین خوارزمی