حسین خوارزمی
غزل ها
شماره ١٢٣: ديوانه گشتم بى آن پريوش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ديوانه گشتم بى آن پريوش دارم چو زلفش حالى مشوش از اشک ديده وز سوز سينه خشتست بالين خاکست مفرش بى نقش رويت رخسار زردم از اشک گلگون گشته منقش دور از تو گوئى اى نور ديده گاهى در آبم گاهى در آتش تا کى گذارم اى مونس جان بى تو حياتى چون مرگ ناخوش در کوى محنت دل گشته قربان تير غمت را جان گشته ترکش عقل و دل و دين مال و تن و جان بى تو نخواهم پيوند اين شش عاشق نخواهد جز درد دردت گر رند خواهد صهباى بيغش چشم حسين از نقش خيالت مانند جنت باغى است دلکش حسین خوارزمی