بارق شفیعی
گزیده اشعار
دادگه
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر ساز کند سوز دل، آهنگ ترانه از سینه کشد شعلهٔ صد داغ زبانه این نالهٔ خلق است و یا شعر شررزا؟ یا زخمه زند بر رگ جان دست زمانه؟ فریاد دلِ سوخته بر سوختگان بر ای ناله برو در به در و خانه به خانه برگوی ز بیداد شه و شیخ که این دو از وحشت و وهم اند در این خطّه نشانه این اهرمنی خوی، زند لاف خدایی وآن گرگ صفت، کار شبانیش بهانه این بندهٔ سیم است و ستایشگر ظلم است وآن عامل خونخوار به افسون و فسانه خون دل خلق است به پیمانهٔ زاهد یا موج سرشکی که ستم کرده روانه؟ ناموس من و توست به دستش دل پُرخون یا ساقی شهزاده به مشکوی شبانه؟ زین بیش تحمل شکند خجلت هستی ای خلق ستمدیده به پا می شوی یا نه؟ بر خیز، زبونی مکش ای خلق از این بیش مردانه فکن یوغ ستم دور ز شانه برخیز که با داس و چکش خون بفشانیم سرها فتد از دوش و بدن ها ز میانه وز آن همگی سینه و سر خانه بسازیم خوانیم ورا دادگه جبر زمانه کابل، آذر ١۳۴۵ بارق شفیعی