بخش ۷ - فضیلت طعام خوردن با دوستان و برادران دینی

امام غزالیرکن دوم - رکن معاملاتبخش ۷ - فضیلت طعام خوردن با دوستان و برادران دینی

متن دانلود

می توانید متن را اصلاح نمایید:

بدان که میزبانی کردن دوستی را به طعامی از بسیار صدقه فاضلتر است که در خبر است که بر سه چیز حساب نکنند: بنده را آنچه به سحور خورد و آنچه بدان افطار کند و آنچه با دوستان خورد. و جعفر بن محمد گوید، &laquo;چون با برادران خود بر خوان نشینی، شتاب مگیر تا مدتی دراز بکشد که آن مقدار از جمله عمر حساب نباشد&raquo; و حسن بصری گوید که هرچه بنده بر خویشتن و مادر و پدر نفقه کند، آن را حساب بود، مگر طعامی که پیش دوستان برد. و بعضی از بزرگان عادت داشتی که چون برادران را خوان نهادی، طعام بسیار بر خوان نهادی و گفتی، &laquo;درخبر است که هرکه از طعام خورد که از دوستان مانده بود، در آن حساب نکنند و ما می خواهیم که از آن خوریم، پس از این که از شما پیش شما برگرفته باشند.&raquo;
و امیر المومنین علی رضی الله عنه می گوید که یک صاع طعام پیش برادران نهم دوست تر دارم از آن که بنده ای آزاد بکنم. و در خبر است که حق تعالی گوید در قیامت، &laquo;یا بنی آدم! در دنیا گرسنه شدم مرا طعامی ندادی&raquo;، گوید، &laquo;الهی چگونه گرسنه شدی و تو خداوند همه عالمی؟&raquo; و گوید، &laquo;برادر تو گرسنه بود، اگر ورا طعام دادی مرا داده بودی&raquo;. و رسول (ص) گفت، هرکه برادر مسلمان را طعام و شراب دهد تا سیر شود، ایزد تعالی ورا از آتش دور گرداند به هفت خندق، میان هر خندقی پانصد ساله راه&raquo;، و گفت، &laquo;خیرکم من اطعم الطعام بهترین شما آن است که طعام بیشتر دهد.&raquo;

امام غزالی