ادیب صابر ترمذی
غزل ها
شمارهٔ ۴۲: ماه را ماند رخش ناکاسته
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ماه را ماند رخش ناکاسته زلف چون شب ماه را آراسته سرو بالایی که چون بالای او باغبان یک سرو ناپیراسته تا مرا سودای آن مه در سر است ماه را مانم ولیکن کاسته در نشست و خاست چون سرو است و مه فتنه ای زان سرو و مه برخاسته از همه خوبان دل او را خواسته است هم دلش دارم فدا هم خواسته ادیب صابر ترمذی