ادیب صابر ترمذی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹: بلبل گشاده کرد زبان بر ثنای گل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بلبل گشاده کرد زبان بر ثنای گل معشوق بلبل است رخ دلگشای گل هر شب ز شام تا به سحر ساحری کنیم من در ثنای بلبل و او در ثنای گل معزول گشت ساقی و منسوخ شد سماع این از نوای بلبل و آن از لقای گل در زیر شکر و منتم از گوش و چشم خود گاه از برای بلبل و گاه از برای گل دارم درین خوای خوش و باد گل فشان درسر نشاط باده و در دل هوای گل وقت گل است خیز بیار ای گل ببار زان مه که هست گونه ای از آشنای گل داد نشاط و عشرت و انصاف عمر و عیش بستان ز گل که دیر نماند بقای گل ادیب صابر ترمذی