ادیب صابر ترمذی
غزل ها
شمارهٔ ۱۳: باد سحری طرب فزاید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باد سحری طرب فزاید غم از دل غمکشان زداید بادی که به صبحدم برآید بی باده مرا طرب فزاید دل در بر من بدو شتابد جان در تن من بدو گراید گر جان برمش به هدیه زیبد ور دل دهمش به تحفه شاید زان باد بود مراگشایش کز زلف بتم گره گشاید فارغ شود از زیارت او وانگه به زیارت من آید بی بوسه (او) که جان فروزد بی چهره او که دل رباید دل در بر من همی نماند جان در تن من همی نپاید بادست به دست من که بی دوست طبعم همه باد را ستاید ادیب صابر ترمذی