ادیب صابر ترمذی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲: آن باده را که گونه بیجاده آمده است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن باده را که گونه بیجاده آمده است بویش چو بوی سوسن آزاده آمده است رنگ گل و گلاب نسیم بهشت یافت گویی که از بهشت فرستاده آمده است بیجاده رنگ باده و بیجاده لب حریف بیجاده پیش خدمت بیجاده آمده است پر کن قدح که در سر من باد عاشقی است با باد عشقم آرزوی باده آمده است ساقی زهر گروه که باشد روا بود شرط نخست او زنخ ساده آمده است آماده بر بساط تماشا دل من است تا دل به عشق و باده گرو داده آمده است هر ساعتی هزار طرب زاید از دلم تا بازم آن نگار پری زاده آمده است ادیب صابر ترمذی