نجم الدین رازی
شعر های دیگر
شمارهٔ ۱۲: هر که را این عشقبازی در ازل آموختند - تا ابد در جان او شمعی ز عشق افروختند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که را این عشقبازی در ازل آموختند تا ابد در جان او شمعی ز عشق افروختند و آن دلی را کز برای وصل او پرداختند همچو بازش از دو عالم دیده ها بردوختند پس درین منزل چگونه تاب هجر آرند باز بیدلانی کاندر آن منزل به وصل آموختند لاجرم چون شمع گاه از هجر او بگداختند گاه چون پروانه بر شمع وصالش سوختند در خرابات فنا ساقی چو جام اندر فکند هر چه بود اندر دو عالمشان به می بفروختند «نجم رازی» را مگر رازی ازین معلوم شد هر چه غم بد در دو عالم بهر او اندوختند نجم الدین رازی