علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۵ - اختراع: نیست در دیر مغان بدمست بی باکی چو من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیست در دیر مغان بدمست بی باکی چو من از گریبان تا بدامن پیرهن چاکی چو من آنچنان کاندر کمال حسن پاکی چون تو نیست یافت نبود در کمال عشق هم پاکی چو من غم چو نبود از غم عشقت به عالم صعب تر شد یقین این هم که نبود نیز غمناکی چو من در خور ادراک حسنت هر کسی را عاشقی است نیست در عشاق زارت اهل ادراکی چو من گر رباید صرصر عشقت چو حسن عشاق را نیست در دشت غم و اندوه خاشاکی چو من گل اگر باید پی تعمیر کوی عاشقی بهر آن آبی چو اشکم نبود و خاکی چو من قطع دشت فقر اگر در شیوه چالاکیست فانیا در قطع این ره نیست چالاکی چو من علی شیر نوایی