علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۹ - تتبع مخدوم: رندی که پا برون نهد از دیر سرخوشان
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رندی که پا برون نهد از دیر سرخوشان هست از علوشان برهش فرق سرکشان مجنون وشان وصل کجا زانکه پا نهند با صد هراس و بیم به کوی پریوشان خوش آنکه شد ز دنی و عقبی به میکده دامن کشان ازین و ازان آستین فشان چون در کشید یکدو قدح وانگهش نماند نی از می و نه میکده نی از خودش نشان مخفی است سر کار ازان شد دلیل جهل بر اهل بحث و مدرسه دعوی علمشان روح الله اش ز طارم مهرست جرعه خواه بر بام دیر پیر مغان بین قدح کشان فانی براه فقر و فنا خاک اگر شوی بالای چرخ جای کنی از علوشان علی شیر نوایی