علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۵۴ - تتبع خواجه حسن: گر چه بلای خمار کرد فزون حزن من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر چه بلای خمار کرد فزون حزن من مغبچه و می ولیک اذهب عن الحزن هر شکن زلف او جای هزاران دلست طرفه که آن بند زلف هست شکن بر شکن شبنم خوی بر گلش بر شفق آمد نجوم نی شفق و نی نجوم خون دل و اشک من بر تن او پیرهن هست گران از حریر نیست عجب گر ز رشک پاره کنم پیرهن ز آتش آه دلم هست زبانه زبان لب شده پر آبله بین اثرش در دهن سینه من کوه غم میکنم از ناخنش بار دلم بی ستون من به تهش کوهکن خسرو و حافظ ترا فانی اگر هادی اند پیروی جامی ات هست به وجه حسن علی شیر نوایی