علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴۷ - تتبع خواجه: منکه هر دم ز فلک صد الم آید پیشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منکه هر دم ز فلک صد الم آید پیشم غیر بیهوشی و مستی چه صلاح اندیشم؟ گر بزنار میان چست کنم عیب مدار منکه در خدمت آن قاتل کافر کیشم نکند سود مرا کسوت درویشانه زانکه در خرقه فقر آمده نادرویشم صاف عشرت ز چه رو کم رسدم از عشاق چونکه در دردکشی از همه رندان پیشم خون اکشم عجبی نیست چو آن لؤلؤ وش زده بر مردمک دیده ز مژگان نیشم مهوشان گر چه بلایند چه غم ای فانی؟ من چو در عشق گرفتار بلای خویشم علی شیر نوایی