علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۴۳ - تتبع مخدوم: من بیدل که بهر قامت آن سیمتن میرم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من بیدل که بهر قامت آن سیمتن میرم گه از رفتار رعنا گه ز اندوه بدن میرم مگر چین و شکست صفحه عمر و حیاتم شد که در رنگ قبای او بهر چین و شکن میرم بهر تیر جفایش سینه خود را سپر سازم مرادم اینکه از تیرش بهر آئین و فن میرم به جرم عشق اگر قتلم کند جانم فدای او و گرنه نیش تیغش من به عشق خویشتن میرم عزای وامق و فرهاد و مجنون داشتم اکنون نماند چون منی صاحب عزا روزی که من میرم باستغنای زهد از صاف کوثر جان همی جستم فنای عشق بین فانی که بهر درد دن میرم علی شیر نوایی