علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۳۷ - مخترع: در دیر زار مغبچه شوخ مهوشم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در دیر زار مغبچه شوخ مهوشم کز هجر او چو خال عذارش بر آتشم شام فراق از طرف کوی او وزید باد صبا و کرد چو زلفت مشوشم نقد دلی که بود چو ترکان ظلم خوی از کف کشید و بردمان شوخ دلکشم مجروحم از سپهر و غشی های او بدار ساقی برغم او قدح صاف بیغشم طعنم ز زاهدی مزن ای پیر می فروش هر چند پر کنی قدح باده در کشم گردون اگر بود خوش و ناخوش چه غم چو من ز اقبال فقر هر چه به پیش آیدم خوشم فانی اگر ز آدمیان گشته ام ملول عیبم مکن که واله شوخ پریوشم علی شیر نوایی