علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۶ - تتبع خواجه: اگر به میکده ام یکشب انجمن باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
اگر به میکده ام یکشب انجمن باشد چراغ انجمن آن به که یار من باشد چه میل باغ کنم با وجود قد و رخش که صد فراغتم از سرو و یاسمن باشد ز زلف پرشکنش صید دل چسان برهد که صد کمند بلا زیر هر شکن باشد شهید عشق تو از خاک چون برآرد سر چو لاله غرق می و داغ بر کفن باشد ز روضه دیر مغان آرزو کنم در حشر غریب را دل محزون سوی وطن باشد کجاست می که بشوید ز لوح خاطر پاک گرت ز محنت دوران دو صد سخن باشد اگر به دشت فنا خاک ره شود فانی به باد سوی تواش میل آمدن باشد علی شیر نوایی