علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۱۷۵ - تتبع خواجه: هر که در کوی خرابات ز رندان دم زد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که در کوی خرابات ز رندان دم زد باید اول قدم خود به سر عالم زد نزد رندان خرابات که صد جان به جویست نتوان بیش ز انفاس مسیحا دم زد ناصح ار مرهم پندم به دل ریش نهاد وه که بر زخم دو صد نیش ازان مرهم زد بهر بی تابی ما بود که مشاطه صنع تاب ها در سر آن طره خم در خم زد صرصر عشق چو بر مزرع آفاق گذشت خرمن صبر و شکیبایی ما برهم زد بر در میکده عشق ملک راه نیافت حاجبش دست چو بر سینه نامحرم زد فانیا بار خودی زان بفکندم از دوش که بآن بار در این راه قدم نارم زد علی شیر نوایی