علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۱۶۵ - تتبع خواجه: رندان که میل باده به دیر فنا کنند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رندان که میل باده به دیر فنا کنند آیا بود که جام اشارت بما کنند رنجم خمار گر چه بود مهلک ای حکیم باید که هم به جام شرابش دوا کنند ماییم و خاک دیر حجابش کنند رفع آنانکه چشم روشن ازین توتیا کنند ندهند نیمه جان مرا می به میکده چون قطره اش به جان گرامی بها کنند از کلک صنع زانچه رقم شد صواب دان فکر خطا بود که خیال خطا کنند رندان که تیره اند ز بد مستیم به دیر یک شیشه می برم برشان تا صفا کنند زهاد اگر کشاد ندیدند در ورع فانی صفت عزیمت دیر فنا کنند علی شیر نوایی