علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۵ - تتبع خواجه: شب که آمد مست آن مه توبه کاران را چه شد؟
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شب که آمد مست آن مه توبه کاران را چه شد؟ من اگر مردم بگو شب زنده داران را چه شد؟ چون برون آمد نه دل بگذاشت نی عقل و نه دین گر به رندان زد بلا پرهیزکاران را چه شد؟ مردم از مخموری و جام شرابم کس نداد زاهد ار معذور باشد میگسان را چه شد؟ ظلمت هجرم عجب تیرست در دشت فراق لمعه های برق وصل کوهساران را چه شد؟ یک گل خندان که امسالم ز باغ دل نروست گریه بر حالم نکرد ابر بهاران را چه شد؟ شعله ای نفتاد در دلهای ما افسردگان صیحه مستی رسان هوشیاران را چه شد؟ فانیا از جور یاران زمان غمگین مباش یار خود کی بودت ار گویی که یاران را چه شد؟ علی شیر نوایی