علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۱۵۲ - تتبع خواجه: میل سروم ز هوای قد دلجوی تو بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
میل سروم ز هوای قد دلجوی تو بود بودنم واله گلبرگ هم از روی تو بود در خم طاق فلک هیأت قوسی هلال از پی زیب کمانخانه ابروی تو بود مردم از رشک و دگر زنده شدستم از شوق که سحر نگهت گل را به چمن بوی تو بود در خرابات مغان دوش علالا تا صبح از می لعل تو و سلسله موی تو بود بود در راه طلب روشنی دیده و دل توتیا رنگ هر آن گرد که از کوی تو بود کعبه و دیر تفاوت نکند چون همه جا دیده بر روی تو و میل دلم سوی تو بود فیض قدسی رسد از نکته فانی هر دم که حدیثش صفت لعل سخنگوی تو بود علی شیر نوایی