علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۵ - تتبع خواجه: از رخت عکس مگر در می گلفام افتاد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از رخت عکس مگر در می گلفام افتاد یا گل از گوشه دستار تو در جام افتاد چون گل خشک بود بسته به گلدسته تر شکل داغ تو که بر جسم گلندام افتاد گر نه آن مغبچه از دیر برون آمد مست چیست این آفت و یغما که در اسلام افتاد فرق ها هست به رسوایی عشق ای زاهد کز تو نام نکو افتاد و ز ما نام افتاد سر فتنه است در ایام تو خوبان را لیک چشم فتان تو سر فتنه ایام افتاد پرده دارست شب و پرده دری شیوه روز زین سبب عیش نهانی طرف شام افتاد دل فانی ز گل روی تو شد بسته به زلف مرغی از گلشن قدس آمد و در دام افتاد علی شیر نوایی