علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۷ - مخترع: آمد بهار دلکش و گلهای تر شکفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آمد بهار دلکش و گلهای تر شکفت دلها ز آن نشاط ز گل بیشتر شکفت دل از صباحت رخ خوبت گشاده شد مانند غنچه ای که به وقت سحر شکفت میآید از گل چمن عشق بوی خون گویا که غنچه هاش ز خون جگر شکفت گر خنده زد ز گریه چشمم عجب مدان چون ابر اشک ریخت گل تازه برشکفت ساقی بهار شد قدحم ریز لب به لب خاصه که از شکوفه چمن سر به سر شکفت زان نخل ناز خنده به عشاق و وصل نی همچون گلی که از شجر بی ثمر شکفت فانی عجب مدان اگر آن گل شکفته است از اشک ابرسان تو بشکفت اگر شکفت علی شیر نوایی