علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۹۲ - تتبع خواجه: هر دل که نه صاف است برو فیض خرام است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر دل که نه صاف است برو فیض خرام است مرآة رخ دوست دل آئینه فام است در آئینه جام بدیدم رخ ساقی آن دوره آئینه مگر دوره جام است؟ از آب حیات قدحم کام به ذوق است عمری می تلخ است و مرا عمر به کام است کی لخلخه صندل احمر خوشم آید که قلقله ظرف میم عطر مشام است از میکده عشق چو شد باده حلالم نانم دگر از خانقه زهد حرام است هم باد به خود آمد و هم آب ز خود رفت در گلشنت ای سرو سمن بر چه خرام است؟ از خویش برون رفتن و در دوست رسیدن فانی ره فقر ار چه درازست دو گام است! علی شیر نوایی