علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۸۴ - ایضا له: مانده در کوی مغان تا ابدم عاشق و مست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مانده در کوی مغان تا ابدم عاشق و مست که شدم شیفته مغبچگان روز الست سر نهم پیش قدح همچو صراحی هر دم در خرابات مغان تا شده ام باده پرست رفتم از دست ز تشویر خمار ای ساقی لطف باشد به یکی جرعه گرم گیری دست آن میان هست در آغوش و کسی گوید نیست وان دهن نیست به گفتار و تو پنداری هست دلم ای مغبچه مشکن که درین دیر کهن هست بد مست هر آن شوخ که او جام شکست قامتم خم شده از خدمت رندان در دیر پیر از بس سبوی باده بدوشم که نشست زاهدا چند ریاضت کشی اینک فانی خورد یک جام فنا وز خودی خود وادست علی شیر نوایی