علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۷۲ - ایضا له: دم نقد است مرا کوی مغان باغ بهشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دم نقد است مرا کوی مغان باغ بهشت می کوثر به کف مغبچه حور سرشت لوح رخسار تو آمد سبقم روز ازل کلک قدرت چو سواد خط سبز تو نوشت باده ده زانکه ز هر خانه سوی حق راهست اگر از گوشه مسجد و گر از کنج کنشت گر فلک خاک مرا خشت کند نیز خوشست شاید از دور کند جا به سر خم آن خشت کار چون کشته درودن بود آن شد دهقان که درین مزرعه جز دانه انصاف نکشت زال گردون چه کند جلوه گری ز اطلس چرخ خوب از حله و افسون نشود زاهد زشت فانیا از دم رندان شودت دل روشن که زغال از اثر آتش تیزست انگشت علی شیر نوایی