علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۶۶ - ایضا له: رفتی اگر چه از بر من کی گذارمت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
رفتی اگر چه از بر من کی گذارمت تا بازت آورد به خدا می سپارمت کارم چو از ازل به تو افتاده تا ابد گر صد رهم گذاری و من کی گذارمت دامان تست و دست من ار افکنی سرم ممکن مدان که دست ز دامن بدارمت گویی که ترک جان کن و از دل برونم آر در جانت جا دهم اگر از دل برارمت چون غیر نامرادیم از عمر امید نیست ساقی بیار باده که امیدوارمت باید شبی که صبح قیامت صباح اوست غمهای خویش تا به سحرگه شمارمت گویی که فانیا به دلم آر روز هجر کی زو برون شدی که درون باز آرمت؟ علی شیر نوایی