علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۳۲ - مخترع: ساقی مهوش ار دهد جام شراب ناب را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساقی مهوش ار دهد جام شراب ناب را به که سپهر داردم ساغر آفتاب را چند شوم به میکده بیخود و همدمان برند مست کشان کشان سوی خانه من خراب را ساقی گلعذار من گر ز رخت عرق چکد عطر می مراست بس بر مفشان گلاب را زهر فراق می کشم وه چه عذاب باشد این در ته دوزخ غمت چند کشم عذاب را پیری و زهد و عافیت هر سه به وقت خود خوشند دار غنیمت این سه را عشق و می و شباب را بسکه ببایدت کف حیف و ندامتت گزید فانی اگر ز کف نهی موسم گل شراب را علی شیر نوایی