علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹ - تتبع میر سهیلی: دل کز غمت آرام نباشد برم او را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل کز غمت آرام نباشد برم او را تا چند بکویت برم و آورم او را زاغی که کند گاه جنون میل نشستن بر فرق بود طعمه ز زخم سرم او را خواهم که گرانی برم از کوی تو گر چه از سایه گران تر نبود پیکرم او را شد لیلی و مجنون ز میان چون نه پسندم در عشق من اینرا به صفا دلبرم او را نبود حد آنم که کنم دعوی پابوس اینم نه بس ای عشق که خاک درم او را جسم تو خسم شد بسرا پرده آن گل ای باده نرانی ز حریم حرم او را آمد ز پی درد سفالم سگ او لیک دیوانه کند نگهتی از ساغرم او را گر شیخ ریایی شمرد دانه تسبیح من بین که چو فانی به جوی نشمرم او را علی شیر نوایی