علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶ - تتبع مولانا شاهی: شبنم که هوا ریخت به گل ها و سمنها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شبنم که هوا ریخت به گل ها و سمنها شد آبله عارض اطفال چمنها گلهای چمن گر نه شهیدان فراقند چون لاله چرا غرقه بخونند کفنها؟ در تاب اگر نیست ازان جعد دل آویز در طره سنبل ز چه افتاده شکنها در فصل چنین باده و یاری به کف آور خوردن نتوان جام چو در میکده تنها چون جانب آن بت نشتابم که زر ناب در گردن جان بهر کسش گشته رسنها در سر حقیقت به سخن راه نباشد جایی نرسد ار چه بسی رفت سخنها فانی بره فقر درا نکته مگر بیش گر مرد رهی بیش میار این همه فنها علی شیر نوایی