علی شیر نوایی
غزل ها
شمارهٔ ۷: مه من در شبستان چونکه نوشد جام می شبها
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مه من در شبستان چونکه نوشد جام می شبها نماید از شفق می از حباب ریزه کوکبها دهن شد چشمه حیوان ترا از عین نایابی دو لعل جانفزای دلکشت آن چشمه را لبها بیا ای ساقی مهوش بده آن جام چون آتش بدینم سوز چون در هجر میسوزاندم تبها چو آرد ترکتاز آن شوخ بهر پایبوس افتد هزاران ماه و انجم از نشان نعل مرکبها شرابم باعث اخلاص رندان خرابات است بلی آمیزش یاران بود از قرب مشربها چنان عشاق هر شب بی تو بردارند رستاخیز که در روحانیان غوغا فتد زان آه و یاربها اگر فانی خرامد تشنه لب زین سان به میخانه ازان دریا کش خم ها تهی سازند قالبها علی شیر نوایی