حکیم نظامی گنجوی
خسرو و شیرین
بخش ۱۱۴ - نتیجه افسانه خسرو و شیرین
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو کز عبرت بدین افسانه مانی چه پنداری مگر افسانه خوانی درین افسانه شرطست اشک راندن گلابی تلخ بر شیرین فشاندن بحکم آنکه آن کم زندگانی چو گل بر باد شد روز جوانی سبک رو چون بت قبچاق من بود گمان افتاد خود کافاق من بود همایون پیکری نغز و خردمند فرستاده به من دارای در بند پرندش درع و از درع آهنین تر قباش از پیرهن تنگ آستین تر سران را گوش بر مالش نهاده مرا در همسری بالش نهاده چو ترکان گشته سوی کوچ محتاج به ترکی داده رختم را به تارج اگر شد ترکم از خرگه نهانی خدایا ترک زادم را تو دانی حکیم نظامی گنجوی